Zabieg, który jest stosowany w celu zatrzymania krwawienia z nosa stosowany najczęściej w przypadku nawracających dolegliwości. Podczas zabiegu, lekarz najpierw znieczula miejscowo błonę śluzową nosa. Następnie przy pomocy specjalnego środka chemicznego  powoduje zamknięcie poszerzonych naczyń krwionośnych. Gojenie trwa przez około 7 dni. W tym czasie błona śluzowa narażona jest na podrażnienia i częstsze krwawienia.

Zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu  przerośniętego wędzidełka języka. Zabieg wykonywany jest w celu złagodzenia problemów z mową, połykaniem oraz karmieniem piersią, które mogą być spowodowane zbyt krótkim lub przerośniętym wędzidełkiem. Zabieg podcięcia wędzidełka jest stosunkowo prosty i przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym. Lekarz przy pomocy nożyczek przecina tkanki pod językiem. Następnie przez ok 3-5 minut  przytrzymuje jałową gazę w miejscu rany aby zatrzymać krwawienie.

To jedno z obiektywnych badań słuchu przeprowadzanych w celu oceny funkcjonowania ucha środkowego. Polega ono na zmierzeniu ruchomości błony bębenkowej w zależności od zmian ciśnienia oraz natężenia dźwięku w przewodzie słuchowym. Za pomocą sondy wprowadzanej do ucha, wykonuje się badanie podczas, którego pacjent słyszy dźwięki o różnej sile . Badanie to pozwala na wykrycie zaburzeń słuchu takich jak niedosłuch przewodzeniowy czy odbiorczy, zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, uszkodzenie błony bębenkowej, uszkodzenie łańcuchu kosteczek słuchowych czy obecność płynu w jamie bębenkowej.

Badanie diagnostyczne, które polega na wprowadzeniu do nosa lub ust pacjenta cienkiego endoskopu wyposażonego w kamerę i światło. Endoskop ten jest następnie przesuwany przez gardło i górne drogi oddechowe, co pozwala na uzyskanie obrazu wnętrza tych struktur.  Badanie jest wykorzystywane do diagnozowania chorób i zaburzeń w obrębie nosa, gardła oraz krtani. Pozwala stwierdzić takie zmiany jak polipy nosa, przerost migdałka gardłowego, odnaleźć przyczynę chrypki lub duszności oraz wcześnie wykryć  nowotwory nosa i krtani. Podczas badania, pacjent zwykle siedzi na krześle a endoskop wprowadzany jest przez nos lub usta. W czasie badania pacjent może odczuwać nieznaczny dyskomfort, ale jest to dobrze tolerowane. Lekarz może poprosić pacjenta o wykonanie pewnych czynności, takich jak mówienie, kaszel czy głębokie oddychanie, aby uzyskać lepszy obraz.

Podczas konsultacji laryngologicznej lekarz przeprowadza wywiad medyczny, podczas którego pyta o objawy, jakie pacjent odczuwa, czas ich trwania, częstotliwość występowania, a także o jakiekolwiek inne choroby, jakie mogą mieć wpływ na kondycję nosa, gardła czy uszu. Następnie lekarz przeprowadza badanie fizykalne, które polega na oglądaniu jamy ustnej, nosa, gardła, krtani i uszu, a także na palpacji tych obszarów. W przypadku podejrzenia infekcji lub innych chorób, lekarz może pobrać próbkę wydzieliny lub wskazać konieczność przeprowadzenia dodatkowych badań diagnostycznych, takich jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny czy badanie audiologiczne.