W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy technologie takie jak m.in. pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza że będą zamieszczane na państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać odwołania zgody. Zobacz naszą politykę prywatności i cookies.

Wilda Medica

Wodorowy test oddechowy

H2 Check to kompaktowe urządzenie do pomiaru stężenia wodoru (H2), stosowany podczas wodorowych testów oddechowych w tym między innymi nietolerancji laktozy, tj. stanu w którym produkowane są podwyższone ilości wodoru we krwi, gdy niezabsorbowana laktoza wchodzi w reakcję z bakteriami w jelitach. Nadmiar wodoru jest wydalany wraz z wydychanym powietrzem.

Urządzenie to można użyć do różnych wodorowych testów oddechowych:

  • nietolerancja laktozy
  • zaburzenia wchłaniania węglowodanów
  • zaburzenia przemiany węglowodanowej przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego (SIBO)
  • czas pasażu jelitowego
  • zaburzenia wchłaniania sacharozy
  • zaburzenia wchłaniania fruktozy
  • test oddechowy z laktulozą.

Nietolerancja fruktozy – upośledzenie wchłaniania fruktozy może być jednym z czynników odpowiedzialnych za występowanie wielu dolegliwości w przebiegu czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego. Nieprawidłowość ta może być przyczyną kolek u niemowląt, bólów brzucha u dzieci starszych, a także objawów zespołu jelita drażliwego u osób dorosłych. Zmiany w nawykach żywieniowych, a w szczególności powszechne stosowanie fruktozy i niewchłanialnych fruktanów jako środków słodzących, zwiększyły ryzyko występowania wzmożonej fermentacji w jelicie grubym. Najbardziej uznaną metodą rozpoznawania zaburzeń fruktozy jest wodorowy test oddechowy (WTO) po doustnym obciążeniu fruktozą. Test ten jest powszechnie stosowany w diagnozowaniu nietolerancji innych węglowodanów.

Nietolerancja laktozy – test laktozowy jest uznawany za „złoty standard” w diagnostyce złego wchłaniania lub nietolerancji laktozy.

Wskazania do wykonania testu laktozowego:

  • pierwotna nietolerancja laktozy
  • schorzenia z towarzyszącą wtórną nietolerancją laktozy (m.in. celiakia)
  • wywiad w kierunku IBS
  • wzdęcia, kruczenia, nadmierne oddawanie gazów
  • choroby zapalne jelit
  • nietolerancja mleka, czekolady

Wskazania do przeprowadzenia testu z użyciem laktulozy:

  • określenie czasu pasażu ustno-kątniczego
  • potwierdzenie braku flory jelitowej produkującej H2
  • diagnostyka SIBO
  • diagnostyka zaparć

Przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego (SIBO) – częstość występowania SIBO nie jest jednoznacznie określona, ale szacuje się, że w populacji osób dorosłych może ona wynosić 2,5–22%. Wśród czynników predysponujących do rozwoju SIBO wymienia się: zaburzenia wydzielanie enzymów trzustkowych, zaburzenia sekrecji kwasu solnego (np. wskutek stosowania inhibitorów pompy protonowej), nieprawidłowości przewodu pokarmowego (np. zwężenia, guzy jelita cienkiego, stany po operacji, uchyłki), zaburzenia immunologiczne. Częstsze występowanie SIBO odnotowuje się w przypadku celiakii, choroby Leśniowskiego-Crohna, zespole krótkiego jelita, zespole jelita nadwrażliwego. Do objawów klinicznych występujących u pacjentów z SIBO zalicza się m.in.: biegunkę wodnistą/tłuszczową, wzdęcia, bóle brzucha, oddawanie nadmiernej ilości gazów, spadek masy ciała, objawy niedożywienia, objawy niedoboru witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz witaminy B12, obrzęki w wyniku hipoalbuminemii, wysypki skórne, stłuszczenie wątroby.

Przygotowanie do badania.

Do każdego badania zawartości wodoru w wydychanym powietrzu pacjent powinien być na czczo i nie palić papierosów, nie żuć gumy przez okres minimum 12 godzin.

Pacjent powinien być wypoczęty, a metodologia badania wyjaśniona przed jego rozpoczęciem. Pacjent powinien zachować 4-tygodniowy odstęp pomiędzy kolonoskopią, irygoskopią, fluoroskopią a testem. Należy przeprowadzić wywiad odnośnie leków przyjmowanych przez pacjenta – antybiotyki i IPP mogą zniekształcić wynik badania do 4 tygodni po zaprzestaniu ich przyjmowania.

Przeciwskazaniem do wykonania testu są : dziedziczna nietolerancja fruktozy i hipoglikemia.

1 tydzień przed badaniem :

– nie należy przyjmować ziół bakteriobójczych np. olej z oregano, berberyna,

– nie zażywać dużych dawek wit. C i cytrynianu magnezu.

2 dni przed badaniem :

– nie przyjmować środków przeczyszczających- szczególnie laktulozy (np. Duphalac, Lactulol)

– unikać intensywnego wysiłku fizycznego.

Na 1 dzień przed badaniem unikać :

•    produktów zawierających węglowodany złożone (chleb, ziemniaki, makarony),
•    produktów mlecznych zawierających laktozę (w tym mleka),
•    soków, słodyczy
•    sody oczyszczonej, suplementów z błonnikiem, suplementów diety,
•    produktów wysokobłonnikowych (opóźniają wydzielanie H2),
•    produktów wzdymających: cebuli, czosnku, kapusty, nasion roślin strączkowych lub jakichkolwiek warzyw marynowanych.

12 godzin przed badaniem :

– do każdego badania zawartości wodoru w wydychanym powietrzu pacjent powinien być na czczo tj. nie pić i nie jeść, nie palić papierosów, nie żuć gumy.

Przykładowy jadłospis 1 dzień przed badaniem :

– śniadanie – jajecznica, jajko gotowane,  wędlina, tofu, wafle ryżowe

– obiad- rosół, bulion, kurczak z ryżem białym

– kolacja – ryba na parze z ryżem białym.

Można pić kawę, herbatę, wodę bez dodatku cukru/ miodu/innych produktów słodzących.

Wilda Medica stworzyliśmy z potrzeby dzielenia się z Państwem naszą wiedzą i doświadczeniem, pragnąc wspólnie osiągnąć trwały rezultat podjętego leczenia. Tworzymy wartość skupiającą się na potrzebach pacjenta, a troska i zrozumienie dla drugiego człowieka są podstawą naszej pracy.